De arbeidsgezondheidszorg heeft het laatste decennium vele veranderingen ondergaan. Ons vakgebied heeft naast een commercialisatie ook een kanteling naar een meer routinematige beoordeling en legitimering van arbeidsverzuim doorgemaakt. Vaardigheid tot samenwerken met andere arbodeskundigen is hierdoor gestimuleerd, maar tegelijkertijd zijn met onze ontwikkeling tot ‘bedrijvendokter’ en ‘organisatieadviseur’ klinische vaardigheden verloren gegaan. De medische beoordeling als kernvaardigheid van de bedrijfsarts is te vaak weggezakt.
