Het glenohumerale gewricht is van zichzelf instabiel. Stabiliteit moet worden verkregen door contractie van rotatorcuffmusculatuur. Rupturen van rotatorcuffpezen verstoren in ernstige mate de functie van het gewricht. Dit hoofdstuk beschrijft achtereenvolgens een ruptuur van de m. supraspinatus, de m. infraspinatus, de m. subscapularis en tot slot de lange kop van de m. biceps brachii, een pees die in zekere zin ook tot de stabiliserende rotatorcuff behoort. In de bespreking worden de therapeutische mogelijkheden besproken.
