Collega Hoedeman heeft natuurlijk volkomen gelijk. Ik realiseer me door zijn reactie dat ik, na al die jaren in het vak, een aantal premissen heb. Hoedeman ziet in het WASUDOM het gevaar van louter een verzekeringsgeneeskundige beoordeling. Ten dele klopt dat. ‘Ziek zijn en niet werken’ beschouw ik als een abnormale situatie, een uitdaging voor de bedrijfsarts. Werk structureert, geeft zin en draagt bij aan de gezondheid, in tegenstelling tot niet werken. Ik beperk mij tot loonvormende arbeid, omdat dit bij wet het domein van de bedrijfsarts is. Ziek zijn kan, maar hoeft niet te leiden tot arbeidsongeschiktheid. Als ik dus een arbeidsongeschikte zie op het spreekuur, stel ik mij tot doel te achterhalen waarom deze persoon in die situatie wegens ziekte meent niet te kunnen werken.
