Onder de titel
Zonder context geen bewijs. Over de illusie van evidence-based practice in de zorg verscheen net voor de zomervakantie een rapport van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving
1. Een pleidooi om de context – zoals de individuele patiënt, behandelaar en omstandigheden – te betrekken bij het beoordelen van welke zorg passend is, en om psychologische kennis meer in te zetten in de praktijk van de geneeskunde. Ofschoon het onderstrepen van het illusoire karakter van wetenschappelijke evidentie natuurlijk wel riskant is in tijden waar dergelijke boodschappen gemakkelijk populistisch misbruikt worden, is het toch een interessant rapport. Onze onvolprezen en trouwe columnist
Jaap van der Stel wijdt er aandacht aan. …
