Stavenuiter et al. beschrijven op basis van kwantitatieve en kwalitatieve analyses een aantal interessante verklarende factoren voor de relatieve oververtegenwoordiging van Turken en Marokkanen in de WAO. Ik mis echter drie factoren: de bedrijfsarts, de wetgeving en de curatieve sector. (1) De bedrijfsarts is immers vaak al een jaar (!) bezig geweest met verzuimbegeleiding alvorens de WAO kan intreden. Mogelijk is een groot deel van deze groep WAO'ers (uitzendkrachten) nooit begeleid door een bedrijfsarts? De rol van de verzekeringsarts is wel beschreven, maar bij de beschrijving van de rol van de UWV is het onduidelijk of dit geldt t.a.v. de periode vanaf de ziekmelding of t.a.v. de periode na de WAO-beoordeling. (2) De wetgeving (100% ziekengeld door de UWV) vormt geen financiële prikkel, noch voor de werkgever, noch voor de werknemer.
