Sinds een jaar of twaalf hebben verslaving en verslavingszorg in toenemende mate mijn interesse. Regelmatig komen mij daarbij boeken, rapporten of andere bijdragen van Jaap van der Stel onder ogen. Die lees ik altijd met veel interesse, vanwege de thema’s waar hij zijn licht over laat schijnen, de nuance die hij in de door hem verwoorde opvattingen weet aan te brengen en de kennis van zaken die steevast in zijn teksten doorschemert. Ook met het thema ‘roken in de verslavingszorg’ vestigt hij in zijn recente column (zie nummer 2015/1) de aandacht op een ronduit merkwaardige status quo in onze sector, namelijk een waarin de meest dodelijke van alle verslavingen het minste aandacht krijgt. Afgaand op recent Australisch onderzoek, kan immers tot wel twee derde van de sterfte onder rokers worden toegeschreven aan rookverslaving (Banks et al.
2015). In welke andere medische discipline is het denkbaar dat een zo dodelijke aandoening onbehandeld blijft? …
