De standaardbehandeling van tibiaschachtfracturen is intramedullaire stabilisatie met behulp van een penosteosynthese. Er bestaat nog steeds discussie over het opboren van de mergholte vóór het inbrengen van de pen. Diverse trials en meta-analysen suggereren dat het risico op non-union lager is na geboorde intramedullaire penosteosynthese. Echter, deze studies hebben diverse methodologische beperkingen. Het doel van de hier besproken studie is het vergelijken van geboorde en ongeboorde penosteosynthese van tibiaschacht fracturen met betrekking tot reoperaties en complicaties.
