In hoofdstuk 7 gaat het vooral om (inhoud en effecten van) programma’s en vormen van begeleiding voor ouders en/of kinderen in of na scheidingssituaties. Grote vraag is steeds: verplichten of niet? Nieuwe loten aan de stam: een online platform voor scheidingsjongeren en inschakeling van het netwerk bij het maken van een plan voor steun. In de Verenigde Staten blijkt huwelijksvoorlichting effectief: het vermindert de kans op scheiding, maar hier slaat het (nog) niet echt aan. Noodzakelijk met het oog op de kinderen zijn: voorlichting aan en educatie van scheidende en gescheiden ouders, óók over stiefgezinnen; en daarnaast: scholing en training van professionals. Van een andere orde, maar ook steunend voor kinderen, is de rechtsfiguur van de ‘bijzondere curator’. Binnen de jeugdzorg wordt de richtlijn Scheiding en problemen van kinderen ontwikkeld. Ter afsluiting van dit hoofdstuk wordt een mooi boek beschreven dat een verhelderend inkijkje biedt in de ziel van het scheidingskind.
