Van verpleegkundigen wordt verwacht dat ze bij patiënten autonomie en zelfredzaamheid versterken. Dat is een omslag van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat een patiënt zelf meer doet.’ Hoe je dat als verpleegkundige zou moeten doen, is vaak niet zo duidelijk. Je gaat af op je intuïtie en komt daarmee vaak een heel eind. Helaas loop je bij sommige patiënten vast. Dat kan aan de patiënt liggen, maar ook aan jezelf. In deze serie wordt ingegaan op hoe je obstakels op weg naar zelfredzaamheid van patiënten kunt aanpakken. In het tweede artikel in deze reeks wordt ingegaan op patiënten die niet gemotiveerd zijn om die eigen verantwoordelijkheid te pakken. Ze hebben liever dat er iemand voor hen zorgt dan dat ze zelfredzaam worden. Hoe ga je daarmee om?
