Inleiding
Kinderen met een mononier hebben mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van hypertensie, (micro)albuminurie en chronische nierinsufficiëntie.Twee oorzaken hiervoor zouden glomerulaire hyperfiltratie en de hoge incidentie van congenitale afwijkingen van nieren en urinewegen (CAKUT) kunnen zijn. De KIMONO-studie inventariseert het bestaan van tekenen van nierschade op de kinderleeftijd in een groot cohort van kinderen met een mononier.
Patiënten en methoden
Tekenen van nierschade (hypertensie, microalbuminurie en antihypertensieve/antiproteïnurische medicatie) werden retrospectief geëvalueerd in 206 kinderen met een mononier (aangeboren: n=116; verworven: n=90). Vervolgens werd er een afzonderlijke analyse uitgevoerd voor kinderen met en zonder ipsilaterale CAKUT.
Resultaten
Op een gemiddelde leeftijd van 9,5 (standaarddeviatie 5,6) jaar waren tekenen van nierschade aanwezig bij 32% van de kinderen met een mononier. Het bestaan van tekenen voor nierschade was niet afhankelijk van het type mononier. Kinderen met ipsilaterale CAKUT hadden vaker tekenen van nierschade dan kinderen zonder ipsilaterale CAKUT (48% vs. 25%; p=0,03).
Discussie
Het KIMONO-studiecohort toont aan dat een aanzienlijk deel van de kinderen op jonge leeftijd één of meer tekenen heeft van nierschade. Deze resultaten suggereren een belangrijk risico op chronische nierinsufficiëntie op latere leeftijd. Het risico is extra duidelijk wanneer er CAKUT aanwezig is aan de zijde van de mononier. Wij benadrukken daarom de noodzaak tot poliklinisch vervolg van alle kinderen met een mononier.