Wanneer houdt iemand op adolescent te zijn en mag hij zich volwassene noemen? De wetgever weet het tot op de seconde precies: het moment waarop iemand zeventien levensjaren achter zich heeft. Maar zo schoksgewijs verloopt rijping niet. Lichamelijke volwassenwording doet er een jaar of tien over, wanneer we die laten beginnen met het bereiken van geslachtsrijpheid en definitieve lichaamslengte, ergens tussen de twaalf en zestien jaar, en laten eindigen met de voltooiing van de rijping van het brein, zo rond de vijfentwintig jaar. Psychologen vinden het lastig om een grens aan te wijzen en spreken tegenwoordig van een periode van
emerging adulthood - ontluikende volwassenheid. Aan dit niemandsland tussen adolescentie en volwassenheid bewaren veel mensen de beste herinneringen. Zij herkennen zich in het verhaal
Titaantjes van Nescio (
1915) met de beroemde openingszin:
‘Jongens waren we – maar aardige jongens.’ De schrijver zegt over deze periode:
Het was een wonderlijke tijd. Als ik er even over nadenk, dan moet die tijd nog voortduren, die duurt zolang er jongens van negentien, twintig jaar rondlopen. Het is een tijd van idealisme, waarin je het gevoel hebt dat de wereld vol mogelijkheden is. Er is maar één ding dat je moet zien te voorkomen, namelijk net zo rigide en bekrompen worden als de generatie van je ouders. Maar deze tijd gaat voorbij en wordt gevolgd door desillusie, zoals Nescio’s Titaantjes beseffen. Op een dag zijn zij net zo burgerlijk geworden als de heren waar zij vroeger op neer keken (
‘We zijn nu veel wijzer, stakkerig wijs zijn we, behalve Bavink, die mal geworden is.’). …
