De nieuwe term voor dementie in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) uit 2013 is ‘neurocognitieve aandoening’ (NCD). Het type NCD kenmerkt het verloop ervan, terwijl de plek waar zich neurologdegeneratieve schade voordoet de aard van het functieverlies bepaalt. NCD’s hebben grote impact op het leven van zowel de patiënt als diens naaste omgeving. Hoe ouder de mens, hoe groter de kans op het krijgen van een NCD. Door vroege diagnostiek, persoonsgerichte, adequate basiszorg en -begeleiding kan de patiënt en zijn omgeving zich beter voorbereiden, beslissingen nemen, plannen en zich zodoende aanpassen aan de veranderende omstandigheden. Hierdoor nemen de mogelijkheden toe om ook met een beperkte of uitgebreide NCD bedreigingen van het welbevinden te ondervangen.