In Nederland wonen naar schatting 2 miljoen niet-westerse en 1,5 miljoen westerse migranten. Een deel van hen is laaggeletterd, vooral van de eerste en tweede generatie niet-westerse migranten. De stress van het leven in een vreemd land beïnvloedt de gezondheid, net als een lage sociaal-economische status en de gebrekkige beheersing van de Nederlandse taal. Laagopgeleide migranten hebben vaak een beperkte kennis van het menselijk lichaam, gezondheid, ziekte en de gezondheidszorg in Nederland. De opvattingen daarover zijn in het land van herkomst vaak ook anders dan in Nederland. Migranten hebben meer gezondheidsproblemen dan autochtonen. Gezondheidsproblemen zoals hypertensie en diabetes komen bij bepaalde groepen migranten meer voor. Voor asielzoekers en vluchtelingen is de situatie tijdens de asielprocedure stressvol. Huisartsenzorg voor asielzoekers is landelijk geregeld via het Gezondheidscentrum Asielzoekers. Een assistent past haar communicatie aan als de patiënt moeite heeft met de Nederlandse taal. Zij is zich bewust van beleefdheidsregels, houdt rekening met eventuele onbekendheid met de organisatie van de zorg en functies van zorgverleners. De assistent is alert op de stress waaronder veel migranten lijden en op specifieke gezondheidsproblemen. Zij vraagt naar opvattingen over gezondheid en ziekte als dat van belang is voor de zorg die zij geeft.
