Verhoogde impulsiviteit is een kernsymptoom in verschillende psychiatrische en neurologische aandoeningen en wordt gekenmerkt door verstoringen in cognitieve controle en impulsieve beslissingen. Naast nieuwe toepassingen en mogelijkheden in humaan neuroimagingonderzoek, heeft vooral translationeel preklinisch onderzoek veel opgehelderd over de neurobiologie van impulsiviteit. Farmacologische interventies hebben het belang laten zien van de neurotransmitters serotonine, dopamine en noradrenaline in het reguleren van impulsief gedrag. De intrede van zeer geavanceerde technologieën in de neurowetenschappen, zoals de optogenetica en farmacogenetica, stelt ons in staat om grote sprongen voorwaarts te maken in het ontrafelen van de neurobiologie van impulsiviteit.