De Affectfobietherapie (AFT), ontwikkeld door McCullough, is gebaseerd op de aanname dat een psychodynamisch conflict tussen gevoelens en daarmee geassocieerde angst opgevat kan worden als een fobie voor gevoelens in de persoon: een affectfobie. Deze aanname biedt de therapeut gelegenheid deze fobie te behandelen als een externe fobie met behulp van systematische desensitisatie (exposure, responspreventie en angstregulatie). Doel van AFT is de patiënt te helpen de afgeweerde gevoelens toe te laten en te leren hanteren. De therapie gebruikt als psychodynamisch werkmodel Malans conflict- en personendriehoek en heeft drie doelen: herstructurering van de afweer, van het affect en van de representaties van zelf en ander. Na bespreking en klinische illustratie van deze doelen beschrijven wij de therapeutische interventies en het indicatiegebied van AFT. Tot slot schetsen wij de efficiëntie van AFT, het nut van de conflict- en personendriehoek en hoe klinisch-wetenschappelijk onderzoek heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van AFT.