De dood van de Vlaamse schrijver Hugo Claus op 19 maart 2008 zal weinigen zijn ontgaan. Niet alleen omdat een literaire reus stierf, maar zeker ook omdat Claus het moment van zijn eigen dood bepaalde en dat hij dat deed omdat hij dementeerde. De reacties direct na zijn dood waren zoals die behoren te zijn: respectvol. Premier Guy Ver-hofstadt schreef: ‘Hij is als een gloeiende ster van ons heen gegaan, precies op tijd, precies vooraleer hij tot een plomp zwart gat zou zijn ineengeklapt.’ Maar het duurde niet lang of er ontstond discussie over Claus' keus. Natuurlijk heeft Claus dat voorzien en bedoeld. Zijn leven lang streed hij te vuur en te zwaard tegen de macht die religie wilde uitoefenen op het leven van mensen, daarom kwam zijn dood voor velen ook als een opluchting.
