Het schiet niet op. Elk jaar heeft meer dan een derde van de bevolking in Europa te maken met een psychische stoornis. Slechts een derde van hen ontvangt hulp. Bij mensen met een verslaving is deze zogenaamde ‘treatment gap’ relatief het grootst. Van degenen die wel hulp krijgen, heeft dat slechts bij een klein deel een positief resultaat. Dit laatste heeft tal van oorzaken. Zoals dat er geen goede match bestaat tussen de diverse ‘evidence-based’ behandelstrategieën en de bijzondere kenmerken van de betrokken patiënt of cliënt. De psychiatrie is niet precies genoeg. Ik heb het over de psychiatrie als medische discipline en als aanduiding van een sector: de ggz en de verslavingszorg.
