Het verhaal gaat dat onze samenleving steeds meer individualiseert. De toegenomen materiële mogelijkheden, een steeds hogere gemiddelde opleiding, het afkalven van de traditionele instituties zoals kerken, vakbonden en politieke partijen, ze hebben er toe geleid dat mensen steeds meer als autonome individuen door het leven gaan, individuen die elk op hun eigen, unieke wijze keuzes maken en niet meer warmlopen voor gedeelde standpunten en activiteiten, voor het beleven van solidariteit, voor onbaatzuchtige zorg voor de ander. Mensen leven tegenwoordig voor zichzelf en niet meer voor elkaar. Dit verhaal is hardnekkig en het is grote onzin.
