In rapporten en beschouwingen over ouderen tref je zelden iets aan over Openbaar Vervoer (OV). Dat is opvallend voor een samenleving waarin ‘participatie’ – ook van 65plussers – zo centraal staat. Mobiliteit is immers een absolute noodzaak om te kunnen participeren in de moderne samenleving, waarin vrienden en familie verspreid over het land wonen en voorzieningen en (vrijwilligers)werk zich vaak niet om de hoek bevinden. Is het bieden van korting op de OV-prijs een billijk middel om ouderen hun mobiliteit te geven?
