Koorts bij kinderen komt vaak voor. Doorgaans is de oorzaak een viraal infect dat in het overgrote deel van de gevallen een mild beloop heeft. Ernstiger infecties of specifieke complicaties kunnen fulminant verlopen of tot blijvende schade leiden. Vooral kinderen met een belaste voorgeschiedenis, prematuren en pasgeborenen met koorts hebben een groot risico op een ernstige infectie. De ervaren arts kan al aan de hand van een eerste indruk van het kind en de anamnese een goede inschatting maken over de ernst en oorzaak. Een jong kind met koorts dient altijd volledig lichamelijk onderzocht te worden. Bij het lichamelijk onderzoek zijn mate van alertheid, de vochttoestand, prikkelbaarheid, ontroostbaar huilen, ernstig ziekzijn, ernstige problemen met de ademhaling en een bedreigde circulatie omineuze tekenen en zal de arts snel moeten handelen. Aanvullende diagnostiek in de vorm van urineonderzoek wordt in de eerste lijn vooral verricht bij koorts zonder focus. Bloedonderzoek in de eerste lijn vindt alleen in specifieke omstandigheden plaats, met name bij een niet-acuut ziek kind met aanhoudende koorts.
