Toen een jaar geleden Marijkes vader onverwachts overleed, was ze vastbesloten. Zij zou haar moeder, die van oudsher moeilijk alleen kon zijn, in huis opnemen. Moeder ging daar gretig op in en vrijwel onmiddellijk na de crematie werd zij de derde huisgenoot. Inmiddels heeft Marijke spijt van haar beslissing. Ze komt er nu achter hoezeer zij op haar vrijheid gesteld is en hoe goed ze het altijd had met haar zoon Pim. Bovendien heeft ze er last van dat moeder veel ruimte neemt. Zo verwent moeder Pim schromelijk, met als gevolg dat hij opstandig wordt als Marijke grenzen stelt. Daarnaast wil moeder alles met haar samendoen, ook als Marijke bijvoorbeeld bezoek heeft. Eén keer heeft Marijke haar moeder gevraagd om op haar kamer te blijven - ze heeft een ruime zit- en slaapkamer - toen een goede vriendin op bezoek kwam. Moeder trok wit weg en vertrok zonder een woord te zeggen. Na een kwartier kwam Marijke toch weer
