Zoals in de inleiding al vermeld is de theoretische onderbouwing van de werkzaamheid van IPT mager. In de laatste editie van het IPT-behandelprotocol (Weissman, Markowitz & Klerman, 2000) zijn bijvoorbeeld maar drie pagina’s aan de theorie gewijd. De naamgeving is gebaseerd op het werk van de Amerikaanse psychiater Sullivan. Kern van de publicaties van Sullivan is dat psychiatrische symptomen alleen begrepen kunnen worden in de (interpersoonlijke) context van de patiënt. In de naamgeving komt tot uiting dat IPT zich expliciet richt op de menselijke relaties buiten de therapiekamer en niet op de intrapsychische wereld zoals de toenmalige dominante richting in de VS deed. Door Klerman en Weissman worden Bowlby, Henderson en Weissman genoemd als belangrijke theoretici waar de behandeling op is gebaseerd.
