Inspraak

Daar zat ik dan. Rond een tafeltje met daarop de theedoos en verschillende theeglazen stonden zeven stoelen. De mijne werd aangewezen door het kind dat mij ook welkom heette namens de groep. Deze bestaat uit drie meisjes en drie jongens van de oudste groep uit onze grootste wijk. Vol overgave werden zakjes uitgekozen en in het water op en neer geplonsd. Toen waren ze er klaar voor. Ik mocht het doel van mijn bezoek vertellen: informatie bij hen ophalen in voorbereiding op gesprekken met sollicitanten. Want we waren op zoek naar een nieuwe manager Kinderopvang voor die wijk. Hun serieusheid ontroerde me, merkte ik. En ik vroeg me meteen af of ik vroeger op die leeftijd ook zulke goede vragen stelde. De uitkomst is duidelijk: de nieuwe manager moet regelmatig langskomen. 'Als ze dingen met ons bespreekt of belooft dan willen we ook graag dat ze daarna komt vertellen wat het resultaat is. Of het nu wel of niet lukt. Ze moet aardig zijn, maar vooral lief voor de medewerkers. Want als die blij zijn, hebben wij het hier ook fijn.' Ik vroeg of het ook een hij mocht zijn. Zeker, maar ze dachten dat het wel een vrouw zou worden. …