Imago

Eenzaam stond hij met zijn duim omhoog in de regen. Ik had eigenlijk weinig zin om de kletsnatte passagier mee te nemen, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem te laten staan. ‘Ik moet naar Groningen, u kunt me afzetten bij de afslag Groningen-Zuid,’ zei hij. We raakten aan de praat, hij bleek een middelbare scholier die in de examenklas zat. Er stond een behoorlijke file waardoor we uitgebreid de tijd hadden om te praten. ‘Wat doet u eigenlijk voor werk?’ vroeg hij na een tijdje. Ik vertelde hem dat ik verzekeringsarts ben en wat het werk inhoudt. ‘Oh, keuringsarts,’ vatte hij samen. ‘Welke opleiding heb je daar eigenlijk voor nodig?’ Ik legde hem uit dat je daarvoor geneeskunde gestudeerd moet hebben. ‘Maar dan had u ook huisarts of specialist kunnen worden, toch?’ antwoordde hij. De zin ‘Maar waarom word je dan in godsnaam verzekeringsarts?’ sprak hij net niet hardop uit. …