Mieke Van de Velde is vijftig. In een vorig leven, toen er van belevingsgerichte begeleiding nog geen sprake was, was ze verzorgende in een instelling voor dementerende ouderen. De stijgende werkdruk en de frustratie dat ze te weinig tijd voor de bewoners kon vrijmaken deden haar uit de sector stappen. Ze werkte zich op tot leidinggevende bij de krantendistributie. Tot het een kleine drie jaar geleden mis begon te lopen. Ze werd opstandig om de minste of geringste aanleiding. Burn-out leek de voor de hand liggende diagnose, maar het vonnis bleek veel harder: dementie. Toch bleef Mieke niet bij de pakken neer zitten. Ze wou opnieuw werken en kon terecht in het rust- en verpleegtehuis Sint-Petrus te Turnhout (Vlaanderen) als logistiek medewerker bij oudere psychiatrische patiënten én dementerenden.
