Op de jaarlijkse braderie ontmoet ik een vriendin van een van onze verzorgsters. Ze is meegekomen, omdat ze nieuwsgierig is naar ons woonzorgcentrum. Zelf werkt ze in een verpleeghuis in het zuiden van het land, maar ze wil terug naar haar geboorteplaats in de kop van Noord Holland en oriënteert zich op een mogelijke nieuwe werkplek. Direct bij binnenkomst in ons zorgcentrum was ze verbaasd over de kleuren van de muren in de hal, vertelt ze. De ene kant crème, de andere kant roodbruin. Dat staat gezellig en doet niet steriel aan. Ze is dat anders gewend. In het verpleeghuis waar zij werkt zijn alle wanden hagelwit en daarover is met de directie geen discussie mogelijk.
