Huiselijk geweld kan leiden tot een psychotrauma. Naar schatting ruim 200.000 mensen, mannen én vrouwen, hebben er jaarlijks mee te maken. Gemiddeld iedere 10 minuten rukt de politie ergens in Nederland uit voor een melding. De politie registreert jaarlijks 65.000 geweldsincidenten, maar dat is slechts een topje van de ijsberg. Want de drempel om hulp te zoeken blijkt vaak torenhoog. Bij huiselijk geweld hebben we het over (ex-)partnergeweld, kindermishandeling, ouderenmishandeling, mishandeling van kinderen en jongeren door hun ouders of vriend(innen) of mishandeling van ouders door hun kind(eren). Maar ook over bedreigingen en het vernielen van spullen. Veel plegers én slachtoffers hebben zelf al vroeg in hun leven een trauma opgelopen waar ze nog steeds last van hebben. Huiselijk geweld is als een dominospel. Je tikt het eerste steentje aan en de rest gaat mee in de val. Iedere nieuwe generatie dondert om, besmet door de verwarrende en verwoestende cyclus van geweld. Deze mensen zijn beschadigd en hebben bijvoorbeeld niet geleerd een ruzie op te lossen zonder geweld. Bij hen ontstaat het geweld uit wanhoop en onmacht. Deze mensen komen er zelf niet meer uit en hebben deskundige hulp nodig om uit die spiraal van geweld te komen. Een tweetal voorbeelden illustreert deze cyclus. Wat zijn interventies? Wat betekent het psychotrauma voor het functioneren op het werk?
