In tegenstelling tot kroonfracturen komen wortelfracturen als gevolg van trauma niet vaak voor: het gaat om niet meer dan ongeveer 5 procent van alle tandletsels van de blijvende gebitselementen. De lage prevalentie maakt dat de tandarts nauwelijks ervaring opbouwt in de diagnostiek, indicatiestelling en behandeling van wortelfracturen. Door deze onbekendheid loert het gevaar van onjuiste en soms zelfs schadelijke behandeling.
In eerdere bijdragen (TP januari 2007, mei 2007 en juni 2008) werd stilgestaan bij het feit dat de pulpa zo'n wortelfractuur in het merendeel van de gevallen goed doorstaat. In het hier beschreven geval is endodontische interventie bij één van de twee getroffen elementen echter wél geïndiceerd.
