De populatie ouderen met diabetes mellitus vormt een zeer heterogene groep mensen. De spreiding in leeftijd is groot, maar de variatie in lichamelijke conditie en gezondheid is mogelijk nog groter. Binnen deze groep vindt men zeer uiteenlopende verwachtingen over wat het leven nog te bieden heeft. Dit heeft directe gevolgen voor de behandeldoelen die ten aanzien van diabetes mellitus nagestreefd kunnen worden. Het behandelspectrum voor ‘de oudere diabetespatiënt’ varieert dan ook tussen maximale behandeling zoals voor patiënten van jongere leeftijd tot minimale behandeling passend bij de laatste levensfase.
