Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid verkent de mogelijkheden om de kennisinfrastructuur op het terrein van arbeid en gezondheid te versterken. In een eerder artikel hebben we vastgesteld dat dit nog niet zo eenvoudig is.1 Een ‘kennisinfrastructuur’ veronderstelt namelijk een effectief samenwerkingsverband tussen ‘kennisgebruikers’ en ‘kennisproducenten’.2 Daarvan lijkt vooralsnog geen sprake. Hoewel de meeste medische disciplines over een uitgebreider onderzoeksveld beschikken, lijkt onvoldoende onderzoekscapaciteit niet het kernprobleem. Zorgwekkend is vooral de geringe vraag naar nieuwe kennis en innovatie.
