Nog maar al te vaak wordt in de dagelijkse tandheelkundige praktijk met weinig visie op de toekomst gewerkt. Behandelingen worden gestart zonder dat er een diagnose gesteld is. Het meest voorkomende voorbeeld is nog steeds: er wordt een ‘gaatje’ geconstateerd en dus een ‘vulling’ gemaakt.
Oprukkend naar de tweede plaats: er ontbreekt een element dus wordt er een implantaat geplaatst.
In veel gevallen wordt een behandeling geïndiceerd voor een of enkele elementen zonder dat de rest van de mond onderzocht en beoordeeld is en worden alternatieven niet in ogenschouw genomen.
