Het is lente!

Terwijl ik deze column schrijf, staat de deur open. Het is nog licht, terwijl het toch al later op de avond is. De kinderen slapen. Een zacht briesje voert aangenaam warme lucht naar binnen. Het is lente! Een wat ander begin dan je van mij gewend bent. Ik zit in een goede flow. Als je je had verheugd op een zwartgallige sarcastische bespiegeling van mijn werkelijkheid, dan ga je die vandaag hier niet vinden. Natuurlijk sta ik vierkant achter alle kritische geluiden die ik eerder in mijn columns schreef. En uiteraard ben ik nog steeds die cynische zure columnist zoals je mij kent. Maar ik heb mijn goede momenten en het lijkt mij leuk die ook eens te beschrijven. Nee, ik gebruik geen drugs en nee, ik heb geen andere behandeling voor mijn chronische depressie. …