Dit artikel bespreekt principes van handelingsgerichte diagnostiek, toegepast in de gezinsdiagnostiek. Inmiddels zijn enkele bruikbare gezinsdiagnostische instrumenten beschikbaar voor de praktijk. Praktische mogelijkheden en beperkingen van deze instrumenten worden in dit kader belicht. Hierbij wordt het perspectief ingenomen van de diagnosticus die te maken heeft met ouders die vragen stellen als: wat is er met mijn kind aan de hand en hoe pakken wij de problemen aan? De conclusie is dat gebruik van gezinsdiagnostische instrumenten de kwaliteit van gezinsdiagnostiek en hulpverlening ten goede kan komen.