Mijn dementiehersenen zorgen ervoor dat ik een onderwerp soms niet los kan laten. De gedachte dat ik straks misschien in een luier moet plassen, komt steeds terug in mijn hoofd. Toen ik een paar maanden geleden op bezoek was in De Reigershoeve in Heemskerk, was ik verkocht. Al die beesten… Ik was meteen verliefd op de varkens, maar ook op de vrijheid en de ruimte. Ik dacht: hier hoef ik geen rondjes te lopen en dan heb ik niet het idee dat ik opgesloten zit. Maar iedereen vertelt altijd van die mooie verhalen, straks is het niet waar als ik daar binnen zit. Kan ik het wel vertrouwen?
