Het is ongebruikelijk om in een bijdrage twee boeken te bespreken. Ik heb hiertoe besloten omdat beide boeken hetzelfde onderwerp hebben, namelijk de behandeling van vluchtelingenjongeren. De praktijkervaring van de auteurs van het eerste boek ‘Care, cure en boterhammen’ leert dat het huidige groepstherapieaanbod van de GGZ in Nederland onvoldoende aansluit op de vraag van vluchtelingenjongeren. Hierdoor lijken deelnemers niet goed te motiveren te zijn en vallen de groepen regelmatig vroegtijdig uit elkaar (een uitvalpercentage van 45 procent).
