Dit artikel gaat over de online interventie PRISMS (Parent Resource for Increasing Sexual Minority Support): een hulpmiddel voor ouders om hun niet-heteroseksuele kind beter te kunnen ondersteunen. De interventie is bedoeld om de zelfeffectiviteit (het vertrouwen in de eigen vaardigheid of bekwaamheid) en de gedragsintenties van ouders te vergroten, zodat zij hun niet-heteroseksuele kind beter kunnen ondersteunen. De interventie is ontwikkeld op basis van wetenschappelijke literatuur en feedback van ouders en psychologen en deze bestaat uit vijf interactieve online modules, waaronder: normalisering van de ervaringen van ouders, psycho-educatie, reflectie op bestaande ondersteuning, oefening in het bieden van steun, en bevestiging. In deze studie zijn de bruikbaarheid en acceptatie van PRISMS onderzocht en hierin zijn pilotgegevens verzameld om de effectiviteit van PRISMS te bepalen. De deelnemers – geworven via Amazon Mechanical Turk – zijn 184 Amerikaanse ouders van jongeren tussen de 13 en 18 jaar die behoren tot de niet-heteroseksuele minderheid. De deelnemers werden random verdeeld over een groep die PRISMS kreeg aangeboden (n = 92) en een groep die deelnam aan een controleconditie die bestond uit een gangbare vorm van psycho-educatie over seksuele oriëntatie (n = 92). Uit een analyse van de bevindingen blijkt dat de acceptatie van de interventie groot is en dat PRISMS in de nameting op geloofwaardigheid en affect niet onderdoet voor de controleconditie (er is geen sprake van ‘non-inferioriteit’). Twee covariantie-analyses laten geen significant verband zien tussen PRISMS en zelfeffectiviteit of gedragsintenties voor ouderlijke steun, ofschoon er wel kleine effectgroottes (d = 0,31 en 0,21) gevonden zijn. De verkennende analyses achteraf lijken erop te wijzen dat PRISMS effectief is voor ouders die veel verdriet hebben over de seksuele geaardheid van hun kind. Dit suggereert dat het interessant kan zijn om meer onderzoek te doen naar toepassingen bij deze doelgroep. Ten slotte wordt aandacht besteed aan de implicaties van deze studie voor verder onderzoek en de praktijk, waarbij het belang van interventies voor ouders van niet-heteroseksuele jongeren nog eens wordt onderstreept.
