In de opleiding tot bedrijfsarts en verzekeringsarts maakt het samen bekijken van beeldopnames van het eigen spreekuur deel uit van het cursorisch onderwijs over spreekuurvaardigheden. Er wordt aandacht besteed aan twee essentiële dimensies van het spreekuur; de relatie met de cliënt en de inhoud van het spreekuur, waaronder de structuur en de bedrijfs- of verzekeringsgeneeskundige aspecten. De artsen in opleiding tot specialist (aios) waarderen dit onderwijs positief, hoewel ze het ook spannend vinden om anderen een ‘kijkje in de keuken’ te geven en feedback te vragen (
box 1). In de nieuwe landelijke opleidingsplannen voor beide opleidingen wordt benadrukt dat feedback op spreekuurvaardigheden ook van belang is in de praktijkscholing.
1,2 Verwacht wordt dat de praktijkopleider de aios geregeld observeert in het kader van de korte praktijkbeoordelingen en de feedback met de aios bespreekt.
Ondanks dat het spannend is om anderen te laten meekijken, is dit wel nodig. Uit de literatuur weten we dat we over het algemeen onze eigen bekwaamheid niet goed kunnen inschatten. Om inzicht te krijgen in het eigen functioneren is daarom het perspectief van anderen nodig: hoe beoordelen zij ons handelen? Dit wordt
informed self-assessment genoemd.
3,4 Effectieve manieren van informed self-assessment zijn onder andere directe observatie en het gezamenlijk bekijken van een beeldopname van het eigen spreekuur.
5-7 We gaan deze twee manieren om inzicht te krijgen in de eigen spreekuurvaardigheden in dit artikel vergelijken en de voor- en nadelen benoemen.
