apparaat: de T-Scan. Je moest de patiënt op een folie laten bijten en vervolgens zag je op een computerscherm een weergave van de bijtposities en de uitgeoefende druk van alle gebitselementen. Omdat de software van het apparaat zich nog in de kinderschoenen bevond en de folie veel te dik was, kwam het apparaat niet echt uit de verf en vergat ik het. Gelukkig is de fabrikant van de T-Scan, Tekscan, niet gestopt met de ontwikkeling. Mijn broer Bart kwam tien jaar geleden met een vernieuwde versie uit Amerika, met veel dunnere folie en sterk verbeterde software. Dit occlusie-analysesysteem maakte me enthousiast: ik schafte het apparaat ook meteen aan en daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad.
