Om een ECG structureel te beoordelen kan de zeven-stappenmethodiek gebruikt worden. Vooraf wordt beoordeeld of het ECG gemaakt is volgens de standaardafspraken voor papiersnelheid en ijking. De eerste stap is het ritme, dat wordt beoordeeld op basis van de P-top en de vorm van het QRS-complex. De tweede stap is de hartfrequentie, vervolgens worden de elektrische hartas en de geleidingstijden beoordeeld. Daarna komt de morfologie, ook wel de vorm van de P-top en het QRS-complex, aan bod; dit geeft onder andere informatie over de eventuele belemmeringen in de geleiding gedurende de contractie van de atria of de ventrikels. De zevende stap is het beoordelen van het STT-segment waarmee pathologie, zoals een acuut myocardinfarct, ischemie en een pericarditis, gediagnosticeerd kan worden. Aan de hand van deze zeven stappen kan er een conclusie aan het ECG verbonden worden om het vervolgens te vergelijken met een oud ECG, indien dat beschikbaar is.
