Iedereen kent het spanningsveld tussen tandleeftijd, kalenderleeftijd en lichamelijke leeftijd bij een orthodontische behandeling. Een activatorbehandeling wordt het liefst aan het begin van groep 8 gestart. Aldus kan vrijwel aansluitend en tevens voortvarend de vaste-apparatuurfase dóórlopen. Soms levert dit problemen op, zoals in het geval dat de behandeling eigenlijk al klaar is maar de tweede molaren nog moeten doorbreken. Als voorbeeld deze casus van een 15-jarige patiënte. Het OPT laat zien dat de gekipte 47 niet spontaan op zijn plaats gaat komen. Er zijn verschillende opties om dit probleem te behandelen. Vrijleggen en ligeren – maar hoe pak je dat aan? Extraheren en hopen dat de 48 op de plaats van de 47 zal migreren? Expectatief beleid en hopen dat de 47 alsnog spontaan zijn weg vindt? Of de 47 overeind duwen met een 0.018 CuNiTi-draadje!
