Bange, maar tevens eigenwijze Dyzil is 5 jaar als hij in februari 2005 wordt verwezen voor behandeling. Hij is de oudste van twee jongens; op school gaat hij goed. Tandenpoetsen doet hij zelf eenmaal per dag, maar na overlegmetmoeder wordt dit voortaan tweemaal en éénmaal napoetsen door een van de ouders. Bij de hoofdmaaltijd eet hij weinig en dat is kenmerkend voor de veel tussendoortjes gebruikende ‘grazers’. We volgen de behandeling van Dyzil gedurende een periode van drie jaar. Ins en outs van de aanpak worden belicht.
