Acute diarree tijdens of na een reis komt veelvuldig voor bij reizigers naar (sub)tropische gebieden als gevolg van een (feco-orale) besmetting door verontreinigde dranken of voedsel. Met de antwoorden op drie vragen: duur van de diarree, koorts, bloed bij ontlasting, kan men infectieuze diarree onderverdelen in een viertal categorieën en komen tot een systematische aanpak. Van acute diarree worden de hoofdvormen en het beleid toegelicht. De profylaxe van ‘reizigersdiarree’ – de meest voorkomende diagnose – wordt uitvoeriger besproken.
Bij persisterende diarree – na twee weken chronisch genoemd – wordt giardiasis het meest gediagnosticeerd: het klinisch beeld en de therapie worden besproken. Van de overige protozoaire infecties en andere vormen van postinfectieuze diarree wordt de therapie beknopt toegelicht.
