Achtergrond: Nabestaanden van personen overleden door suïcide hebben een verhoogde kans op suïcidaal gedrag. Suïcidegedachten vormen een aanwijzing. Familiegerichte cognitieve gedragstherapie (FGT) reduceert gezondheidsrisico’s bij hoogrisico individuen. Procedures om nabestaande families met FGT te bereiken werden geëvalueerd. De vraag was welke procedure leidt tot het gebruik van FGT door nabestaanden met een verhoogd suïciderisico. Methode: Quasi-experimentele implementatiestudie waarin in Noord-Nederland (jaarlijks 180 suïcides) FGT werd aangeboden aan families. Hulpverleners en instanties verspreidden folders en in Groningen (n=70) tevens proactief door de huisarts van de overledene aangeboden en in Friesland (n=60) door de GGD. Uitkomstmaten: aantallen families die FGT accepteerden, symptomen van gecompliceerde rouw, depressie, eenzaamheid, schuldgevoelens en suïcidegedachten van individuele deelnemers. Resultaten: 30/180 families (17%) accepteerden FGT; 14/70 (20%) families uit Groningen waarvan 9/14 (64%) benaderd via de beoogde strategie. In Friesland 11/60 (18%) waarvan 2/11 families (18%) via de beoogde strategie; in Drenthe 5/50 (10%) (χ2=10,5; p=0,005). Drieënzeventig nabestaanden volgden FGT; 66 vulden vragenlijsten in; 38 (55%) kwamen via de huisarts met FGT in contact. Dertien deelnemers (20%) waren suïcidaal. De psychische gezondheid van nabestaanden door de huisarts benaderd was slechter (maar niet significant) dan van overige deelnemers. Conclusie: een foldercampagne en een proactieve benadering door huisartsen leidt het vaakst tot acceptatie van FGT door hoogrisico individuen.