Ik zie een kunststof kroon vooral als een fase in een proces: dat van het maken van een volledig keramische of goud-keramische kroon of facing. Anders gezegd: het is een belangrijke, zelfs onmisbare stap op weg naar het eindproduct. Een kunststof kroon is in mijn ogen geen ‘noodkroon’ (een benaming die nog altijd wordt gebruikt) die we vooral maken om te voorkomen dat de patiënt voor schut loopt. Natuurlijk, daarom maken we hem óók. Je laat patiënten niet een paar weken rondlopen zonder, bijvoorbeeld, een frontkroon. En we willen hem of haar evenmin met een overgevoelige preparatie opzadelen.
Uiteraard moeten we ook het dentine beschermen tegen tandplak. Maar er is nóg een goede tandheelkundige reden om veel tijd aan een perfect passende ‘noodkroon’ te besteden: de gingiva. Voor een mooie keramische kroon, een bijna onzichtbaar gerestaureerd element, en daar streven we toch naar, hebben we onder meer een gezonde en stabiele gingiva nodig. Wel, om zo'n gingiva te ‘krijgen’, is de fase van de kunststof kroon onontbeerlijk.