Dit artikel behandelt drie psychoanalyses, waarbij het impliciete scenario als uitgangspunt wordt genomen. Geïllustreerd wordt hoe het scenario voelbaar en zichtbaar wordt en hoe de therapeut zich de binnenwereld van de patiënt in laat trekken. Wanneer de therapeut het impliciete scenario van binnenuit goed leert kennen, wordt het mogelijk om enerzijds als ontwikkelingsobject te fungeren en anderzijds de interventies te doen die nodig zijn om de discrepantie tussen het impliciete scenario en de realiteit naar voren te brengen. Vanuit een gedeelde beleving worden rauwe gevoelens met betrekking tot desillusies verteerbaar en kan er bij de patiënt ruimte ontstaan voor een bewust ervaren van tekort en verlangen.