De Boel De Boel

“Als de vrieskou in de lucht hangt, zit ik de hele avond te twitteren, sms’en en internetten om te kijken hoe de ijsontwikkeling is. Het geeft een kick om als een van de eersten op natuurijs te staan, wanneer de scheuren nog met je meelopen. En dan na de tocht andere schaatsliefhebbers gek maken dat jij al bent geweest. Mijn collega’s weten dat ik dan minimaal op kantoor ben en alleen de noodzakelijke afspraken en vergaderingen afwerk. Het is prikkelend, het gevoel dat je alles nú opzij moet zetten, want nu kan het. Maar dan moet je wel getraind zijn. Dus het hele jaar door oefen ik mijn techniek op de ijsbaan en loop hard voor m’n conditie. Verder klim, zeil en ski ik – ik hou van duursporten in de buitenlucht. Zonder sporten zou ik mijn baan niet volhouden. Even niet praten en denken, alleen bezig zijn met het leveren van een fysieke prestatie. Naderhand voel ik me fitter. Natuurlijk loop ik de dagen na een flinke schaatstocht wat strammer. Lekker, om te voelen dat je wat gedaan hebt. Elk jaar doen mijn oudste zoon en ik mee aan de alternatieve Elfstedentocht op de Oostenrijkse Weissensee. Afgelopen keer wilde ik de tweehonderd kilometer halen, maar mijn zoon schaatste daarvoor te langzaam. In plaats van hem te helpen, ben ik voor mijn eigen prestatie gegaan. Gedroeg ik me even niet als hulpverlener of vader … Ik was wel trots dat hij in zijn uppie maar liefst 130 kilometer aflegde in 9,5 uur.” …