Een van de mogelijkheden om aan de groeiende vraag naar ouderenzorg tegemoet te komen is het verhogen van de arbeidsproductiviteit. Uit onderzoek is echter gebleken dat de arbeidsproductiviteit in de ouderenzorg gemiddeld genomen achterbleef bij andere sectoren en in sommige jaren zelfs negatief is geweest. Als gevolg daarvan veronderstellen velen dat er mogelijkheden zijn om de arbeidsproductiviteit in deze sector te verhogen. Dit zou als bijkomend voordeel moeten leiden tot het verbeteren van de betaalbaarheid van de zorg. Het is echter niet mogelijk om te bepalen of de arbeidsproductiviteit achterblijft wanneer arbeidsproductiviteit enkel gemeten wordt met behulp van volumematen. In alle ons bekende studies bleef de kwaliteitsontwikkeling buiten beschouwing. Elke kwaliteitsverbetering die extra inspanning vroeg leidde tot minder productie en droeg daardoor bij aan de lage of dalende productiviteit. In dit artikel is daarom voor het eerst voor een Nederlandse zorgsector getracht dit wel te doen. Hierbij is gekeken naar verzorgingshuizen in de periode 2004 – 2006. Op basis van eerdere studies is een aantal belangrijke kwaliteitsaspecten van verzorgingshuizen bepaald. Vervolgens is een ‘discrete choice experiment’ uitgevoerd om de waarde van deze kwaliteitsaspecten vast te stellen. Hoewel wij niet in staat waren om de kwaliteit van zorg geheel in kaart te brengen, blijkt uit onze analyses al dat de kwaliteitsaspecten de waarde van zorg in verzorginghuizen met ongeveer € 73 miljoen hebben verhoogd. Het meewegen van kwaliteit leidde tot een correctie van twee procentpunt op de arbeidsproductiviteitsontwikkeling. Het beeld dat de arbeidsproductiviteit van verzorgingshuizen, en wellicht ook van andere zorgsectoren, achterblijft behoeft daarom bijstelling.
