Het is niet ongebruikelijk om een groot deel van de groepszittingen te besteden aan de rouwgerelateerde onderwerpen. De groep doet zich voor als een plaatsvervangend sociaal netwerk dat onvoldoende bereikbaar was rond het overlijden. Het delen van de diversiteit van rouwervaringen door de leden van de groep geeft een rijke bron van troost, zekerheid en correctieve heroriëntatie: ‘Ik weet precies wat je aan het doormaken bent, ik dacht ook dat ik er nooit overheen zou komen, maar ik deed het uiteindelijk wel en ik vond een stukje vrede betreffende de hele situatie.’ Een groep kan zulke eerlijke, opbouwende opmerkingen geven met grote ervaringsdeskundigheid. De therapeuten zijn inactief om ruimte te geven aan het zich ontwikkelende groepsproces. Zij letten erop dat de groep aan zijn taak blijft vasthouden en niet te hard of te snel een groepslid in een bepaalde richting duwt.
