Collectieve preventie heeft onmiskenbaar een paternalistisch karakter. Preventieprogramma’s staan bol van goede bedoelingen. Of de mensen voor wie die programma’s bestemd zijn ze op prijs stellen, lijkt er niet toe te doen. Alles is immers wetenschappelijk bewezen goed voor de mensen. Respectvol lijkt deze gebruikelijke benadering niet.
Toch zijn er argumenten voor deze vorm van bevoogding. Van de twee hier te behandelen vormen van preventie: het nastreven van gedragsverandering en het opsporen van beginnende problemen, die nog in een latent stadium verkeren (bevolkingsonderzoek), is de eerste qua potentieel gezondheidseffect veruit de belangrijkste.
