Reumatoïde artritis (RA) is een chronische inflammatoire systeemziekte (auto-immuunziekte) van onbekende oorzaak, die voornamelijk gelokaliseerd is in het synovium van de gewrichten. Klinisch wordt de ziekte gekarakteriseerd door een ontsteking van gewrichten, artritis, die gepaard gaat met pijn en stijfheid waardoor de gehele keten van de extremiteit beperkt is. Naast een langzaam progressieve aantasting van de gewrichten zijn er ook extra-articulaire manifestaties, zoals peesontstekingen en tenosynovitis. Minder frequent is de wervelkolom betrokken bij deze systeemziekte. RA heeft ook effecten op de diverse organen, zoals de longen (longfibrose) en de huid, naast een systemisch effect op de botstofwisseling, waardoor osteoporose ontstaat. Medicatie remt de ziekteactiviteit en de voortgang van de gewrichtsdestructie, maar leidt niet tot genezing. De bij reumatoïde artritis aanwezige synovitis in en rond de gewrichten leidt tot destructie van het kraakbeen, het subchondrale bot, maar ook tot intra-articulaire vochtvorming (hydrops) waardoor een overrekking van de ligamenten ontstaat met secundair instabiliteit van het gewricht, alsmede pijn en verlies van functie.
